وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَکُمْ وَلَا تَکُونُوا أَوَّلَ کَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ
می فرماید:
"مُصَدِّقًا" به معنی تصدیق کننده یعنی این قرآن تصدیق کننده
تورات و انجیل است
"مَا مَعَکُمْ" یعنی آنچه که با شما و یا همراه شماست.
" وَلَا تَکُونُوا أَوَّلَ کَافِرٍ بِهِ" در معنای اول یعنی شما اولین کسی نباشید
که به قرآن کافر شده و عمل نمی کند.اول کافر کسی است که بنیان یک کار بد را در هستی بگذارد
این قرآن تصدیق کننده تورات و انجیل است
و"مابین ایدیهم" یعنی آنچه پیش رو دارید است و همین طور نزول ملائک را تصدیق می کند.
تمام راز هستی در "ما بین ایدیهم" انسان ها مستتر است پس ملک هم مستتر است
أَنْزَلْتُ می تواند قرآن یا ملائک ویا تصدیق کننده "ما بین ایدیهم" باشد
می تواند تصدیق کننده تورات و انجیل هم باشد
"وَلَا تَکُونُوا أَوَّلَ کَافِرٍ"
نباشید اول کافر
یعنی کسی که یک کار بد را در هستی پیاده بکند
برای مثال کسی که اولین بار قمار را ابداع کرده، بعد از آن هر کسی قمار کند گناهش برای همان اولین نفر نیز نوشته خواهد شد و همانطور که کارهای نیک مثل آموزش قرآن و غیره تا ابد، اجرش ریشه دارد و زیاد می شود و خیر و برکتش به شما خواهد رسید، تمام کارهای ناشایستی که انجام میشود عذابش تا ابد گریبانگیر اولین نفری که شروع کننده آن بوده است.
سپس در ادامه می فرماید:
" وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا" یعنی آیات من را به قیمت کم نفروشید.
در اینجا منظور هم آیات قرآن است که مبادا تفسیر به رای کنید و هم نشانه های الهی که تمام اطراف شما وجود دارد.
مثلاً وقتی شب هنگام شما بیدار می شوید، پس ملک شما را بیدار کرده و این یک آیت خداوند است. یا هنگام نماز اول وقت، قبل از صدای اذان یک ندایی میشنوید که این ندا همان آیت الهی است و زودتر برای آمادگی اقامه نماز اول وقت می آید.
اما گاهی مشغولیات دنیا باعث میشود این آیات الهی را به بهای اندک بفروشیم.
پس تمام نداهایی که برای امر به معروف در درون ما هشدار میدهند مثل نماز اول وقت، نماز شب، تلاوت و تدبر قرآن، انفاق و تمام کارهای خیر دیگر که ما آن را به دلیل وابستگی به کارهای دنیایی به تعویق انداخته ایم همان فروختن آیات الهی به کمترین قیمت می باشد.
اگر چنین شود دیگر این آیات و ملائکه نازل نخواهند شد و بین ما و ملک فاصله خواهد افتاد. در قرآن خداوند راه هدایت را به سادگی نشان داده است پس عمل کردن و وقت گذاشتن برای شنیدن یا خواندن و تدبر در آیات الهی از نشانه های ارزش گذاشتن و به بهاء اندک نفروختن است.
در آخر آیه می فرماید:
"وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ" یعنی تقوای الهی پیشه کنید و ببینید خالق یکتا چه فرمانی می دهد سپس هوشیار باشید که هر آنچه شیطان درون می گوید انجام ندهید
و دائماً ذکر" لا اله الا الله" را بر زبان جاری کنید و در عمل هم وقتی می گویید اله هرگز و الله همیشه، یعنی همان تقوی را پیشه کرده اید.
اگرچه باید خدا ترس باشیم اما "فَاتَّقُونِ" به معنای تقوای الهی است و به معنای خوف و ترس نمی باشد.
سوره+بقره+آیه+41
تقوا
اول+کافر
PM
NT
002041