شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
می فرماید:
رمضان از( رَمَض ) به معنی:
گداخته شدن و احتراق است. چون در این ماه گناهان سوخته میشوند به این ماه رمضان میگویند.
در ابتدای قرآن خداوند فرمود :
”هدیً للمتّقین” متّقین کسانی بودند که حق را از باطل تشخیص میدادند.و آنها تشخیص میدادند که به فرمان رسول درون و خداوند گوش کنند و به فرمان شیطان و نفسشان گوش نکنند.
ولی ناس نه.
خداوند در اینجا میفرماید:
در این ماه حتی ناس هم هدایت میشود . برای ما بندگان عاصی خداوند خیلی مهم است که حتی ناس هم در این ماه هدایت میشود و یعنی کسی که کارما دارد؛کارمایش سوخته میشود. این سوخته شدن کارما را رمضان میگویند.
“ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى ”خداوند در این ماه از هدایت خود برای بندگانش نشانههای روشن را میریزد اما این انسان ها هستند که باید آن را جمع کنند.
“والفرقان” همچنین خداوند در این ماه هدایت فرقان را هم میریزد. فرقان چیست؟فرقان یعنی تشخیص حق از باطل که دراین ماه به انسان داده میشود
پس انسان باید در این ماه به نامه اعمال خودش در این ماه نگاه کند و ببیند چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد.و این شیرازهی فرقانی هست
که در این ماه به صورت هدایت از طرف خداوند نازل میشود.و در ماههای دیگر کسی فرقان را ندارد.
“ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ ” انسان باید در این ماه بر اعمالش شاهد باشد . و کسی شاهد هست که با جانش درک کند. کسی که شاهد نیست با عقلش میفهمد.
در اینجا فهمیدن بدرد نمیخورد. باید بر اعمال خود شاهد بشوید که چه کارهای بدی را میکردید و چه کارهای خوبی را نمی کردید اینجا بیایید و اصلاح عمل بکنید.
“ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ”پس انسان باید در این ماه روزه بگیرد و روزه هم به معنای امساک از خوردن است و هم چشم و هم زبان باید روزه بگیرد.زبان دل را نرنجاند، از خود تعریف نکند؛چشم ناپاکی را نبیند پس انسان باید روزه بگیرد.مخصوصاً روزه فکر که مدام غصه، تلافی، کینه، توقع، دلخوری، توقع به ذهن انسان میآید و واکنش به ذهن انسان خطور میکند.و البته حکم اصلی امساک از خوردن میباشد.
و هر کس که مریض باشد یا در سفر باشد به مدت روزهایی که روزهاش را خورده است باید در فاصله بین این ماه رمضان تا ماه رمضان بعدی "أَیَّامٍ أُخَرَ"
روزه اش را بگیرد.
بعضی از افراد هستند که طاقت گرفتن روزه را ندارند. اما آنها نه مریض هستند و نه در سفر، بلکه در شرایطی هستند که نمیتوانند روزه بگیرند .خداوند برای انسان آسانی را میخواهد .اما خدا چطور آسان میگیرد؟
در آیه قبل خداوند عبارت (و آنان که توانایى روزه گرفتن را ندارند) را آورد که به نوعی این جملات در آن مستتر است : اگر ناتوان یا پیر و ضعیف هستید.
پس خداوند برای انسان سختی را نمیخواهد که با وجود ناتوانیاش روزه بگیرد.
عدّه را تکمیل کنید یعنی یا روزه بگیرید یا به مسکین طعام دهید. اما در دادن طعام مسکین کم نگذارید و فقط گندم یا برنج ندهید، چون یک غذای کامل محسوب نمی شود، یا با خود نگویید که برنج تایلندی ارزانتر است پس آن را بدهم .
تکمیلش کنید .تصور کنید که مسکین شما هستید شما چه غذایی میخورید؟! آن غذا را به او بدهید .این موضوع یادتان نرود باید عظمت خدا را یاد کنید. باید برای آن یک روزی که روزه نگرفتید ؛ یک روز طعام بدهید .
و خدا بر هدایت شما است شاید که شکرش کنید.پس شکر خدا در اینجا این است که انجام وظیفه کنید و در ماه رمضان روزه بگیرید اگر نتوانستید روزه بگیرید طعام یک روز مسکین را به طور کامل بدهید.و قیمت اجناس را در نظر نگیرید که کدام ارزان تر است تا آن را به مسکین بدهید. این خیلی مهم است.
سوره+بقره+آیه+185
رمضان
کارما
گناه
متّقین
شاهد
روزه
مسکین
BS
NT
002185