وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
می فرماید:
خداوند در این آیه نحوهی دعا و نیایش را به ما آموزش میدهد.چند بار این تدبّر را گوش دهید زیرا تفاوت زیادی با مسیر دعای ما دارد.
معنی ظاهری آیه اینست که : هنگامی که بندگانم از من پرسیدند، من نزدیکم و دعای هر دعا کننده و خواننده ای را همین که دعا کردند؛اجابت می کنم.
ولی شرط دارد" لا "که در آیه آمده دو عبارت را به هم وصل می کند.
پس به شرطی که آنها نیز مرا اجابت کنند تا من اجابتشان کنم، و به من ایمان بیاورند و بگروند شاید که به رشد برسند .
معنی باطنی این آیه را باید با توجه به آیات دیگر قرآن بررسی کنیم، مثلاً خداوند در قسمتهای مختلف میفرماید:
خداوند را خالصانه بخوانید . پس خالصانه و نه برای نفس خود، نه برای دنیا، بلکه برای دین و آخرت باشد.
همان طور که در آیه 14 سوره غافر، آیه 65 سوره عنکبوت، آیه 5سوره بینه آمده، که با اخلاص در دین خدا را باید خواند.
در سوره حمد ما میگوییم : خدایا فقط بندگی تو را میکنم و نه بندگی نفس خود را و فقط از تو استعانت میجویم.
« نَسْتَعین» [به معنی : از تو میخواهم نیست]؛ بلکه یعنی فقط تو را میخواهم.
اگر به سیاق و معنی آیه خوب دقت کنید مشاهده میکنید که میفرماید:
چون بندگان من درباره من از تو بپرسند، بگو که من نزدیکم، من اجابت میکنم کسی را که مرا بخواهد .ما باید خود خدا را بخواهیم؛ نه از خدا بخواهیم .خیلی فرق میکند برخی میگویند ما از خود خداوند میخواهیم. در صورتی که فقط باید او را بخواهیم و در این صورت به نداى خداوند پاسخ دادهایم.
و در مرحله ای که در آیه 62 سوره نمل که خدا در آن میفرماید:
( یا آن که درمانده را چون بخواندش پاسخ مىدهد و رنج از او دور مىکند) نمیباشیم .
این دعا برای کسانی است که به وادی (پس باید اجابت کنند مرا ) نرسیدهاند .اول خداوند اجابت میکند؛ بعد ما دعا میکنیم. اول او اجابت میکند بعد ما پای سجاده مینشینیم.
بنابراین ما باید فقط او را بخواهیم؛ نه از او بخواهیم.من به شما نزدیکم و اجابت هم میکنم .اما چگونه خدا را بخواند ؟
آن خواندنی که خواننده در آن، خدا را میخواهد یا از خدا میخواهد؟
پس اگر خواننده، خدا را خواست همه چیز دارد .
با خدا باش پادشاهی کن
بی خدا باش هر چه خواهی کن
پس ما باید مسیر دعا را گم نکنیم مسیر مناجات این است که خدا را بخواهیم نه از او بخواهیم .
پس در دلمان هست خداوند هم میداند و به آن آگاهتر است ؛ درصورتی که ما میخواهیم با زبان بیان کنیم.
رازش در این است که با زبان نباید بیان کرد. باید خودش را خواست و این به شرطیست که اول ایمان آورده و به او گرویده باشیم .
در این مسیر برای دنیا از خداوند چیزی طلب نمیکنیم .اگر هم خواستیم به خدا یک نظر می کنید.خدایا تو را دارم دیگر او خودش می داند که در دل شما چه می گذرد. نتیجه اینکه فقط خدا را بخواهیم نه اینکه از خدا بخواهیم. البته از خدا خواستن بد نیست اما مراحل قبل از این است.
انشالله معرفتی به این مطلب پیدا کنیم که در قلبمان جز الله نباشد.
سوره +بقره+ آیه+ 186
دعا
اجابت
زبان
اخلاص
خواستن
گرویدن
BS
NT
002186