سوره بقره آیه 200

فَإِذَا قَضَیْتُمْ مَنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ
میفرماید:
"فَمِنَ النَّاسِ" پس از مردم
معنی ناس را قبلا باز کرده ایم
ناس کسی است که قود جهنم است،
درست است معنی مردم را می‌دهد اما نه هر مردمی
باید در آیات قبل یا بعد بیشتر توجه کنید
"فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا"
از مردمان بعضی هستند که میگویند پروردگارا
"آتِنَا فِی الدُّنْیَا"
مرتبا دنیا را از خداوند طلب میکنند
خداوند دنیا را به ایشان عطا می‌کند ولی اینان از آخرت بهره ای نخواهند برد
چرا در ادامه می‌فرماید:
"وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ"
وَمَا لَهُ " نیست برای آنها
فِی الْآخِرَةِ "در آخرت
مِنْ خَلَاقٍ" هیچ بهره ای
پس کسی که مرتب از خدا دنیا را می‌خواهد باید استغفار کند
حالا در آیه بعد می‌فرماید:
آخرت را هم بخواهید
همراه با دنیا از خداوند آخرت را نیز طلب کنید
رَبَّنا آتنَا فی الدَّنیا حَسَنَة وَ فی الآخِرة حََسَنَة
سوره +بقره+ آیه+200
آخرت
بهره ای
طلب
قود+جهنم
HSG
NT
002200
تهیه کننده: ربابه مردانی