وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ،
خداوند متعال می فرماید:
" وَالَّذِینَ آمَنُوا" همیجا باید امنو را بشکافیم که یعنی چه؟
“وَالَّذِینَ” کسانی که
“آمنوا” از ریشه اَمَنَ است و به معنی آرام بودن و آرام شدن. مؤمن کسی است که آرام باشد و دیگران در جوار او آرامش بگیرند و احساس آرامش کنند.
یکی دیگر از معانی" اَمَنَ" گرویدن است. گرویدن به چه چیزی، گرویدن نور درون به نور بیرون. ما باید برکه درون خود را به اقیانوس اطراف وصل کنیم. اقیانوس اطراف ما چیست؟ تجلیات پروردگار است.
درون ما چیست؟
برکه است، این برکه زمانی که به اقیانوس وصل شود آرام می گیرد، وقتی آرام گرفت شعور بر او جاری می شود و ملائک یاری رسان او میشوند. اینکه تنها بگوییم،
آمنوا یعنی، ایمان آوردن، صحیح نیست، بلکه باید در مقام اَمَن قرار گیرد یعنی، برکۀ وجود انسان به اقیانوس الهی وصل شده و آرام گیرد، بعد از این برای او
"الخیر فی ما وقع" است. دیگر اضطراب ندارد، و دیگر کسی او را به واکنش وادار نمیکند، چون اقیانوس است.
چه کسی به واکنش وادار میشود؟
رودخانه، اما وقتی به دریا و اقیانوس پیوست؛دیگر خودش دریا میشود.
در این آیه بعد از آمَنُوا، «وَ» آمده است.یعنی " آمَنُوا "به تنهایی کافی نیست. (و) دارد.(و) یعنی “انت” این
"آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ"
“عملوا”:عمل کند.
“صالحات” اعمال نیک.
گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک.
عمل نیک انجام دهد. یا به عبارت دیگر اعمالش را اصلاح کند، ممکن است در گذشته خطایی را مرتکب شده باشد و حال می خواهد توبه کند و آن عمل را اصلاح کند.
اما شیطان مدام تذکر میدهد و کار بد او را یادآور میشود. در صورتیکه خداوند
ستّار العیوب و غفّار الذنوب است و توبه را می پذیرد.
فقط کافی است که به اقیانوس الهی متصل شود. ما هفت آسمان داریم که آن را با خود حمل میکنیم، آسمان چهارم بهشت است. اولین اتفاقی که میافتد، این است که نور درون به بیرون وصل شود. از آسمان چهارم به بالا همه نور است.
"أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ" اصحاب یعنی اهل، اهل بهشت چه کسانی هستند؟
کسی که اهل نور هست، از حرفهایش، از نگاهش و از وجودش تشعشات نور میبارد.
این نور چیست؟
زمانی که نور اطراف ما که به همه چیز میخورد، این نور بیرون وقتی به نور درون وصل شود، حداقل به آسمان چهارم وصل شده. یعنی اهل نور و اهل بهشت میشود. و خود جنت" اُزلِفَت" میشود، ما به جنت نمیرویم بلکه جنت ما را جذب میکند.
چگونه؟
همانطور که گفتیم اعمال خوب نزد پروردگار می روند.
"هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ" آنها برای همیشه در آن هستند.
چون از آنجا به بعد نور است.
وقتی درون اتاق تاریکی نور وارد شود، حتی از روزنهای کوچک نور وارد اتاق شود، آن را روشن میکند و همه اتاق دارای نور می شود.
وقتی که همۀ اتاق نور دارد؛می شود "خالدون" .همهی اتاق اگر ظلمت باشد آن هم میشود"خالدون ".
برای «نار» که در آیه 81 سوره بقره به آن اشاره شد، نار تاریکی و ظلمت مطلق است، چرا؟
چون کارما هست. و کارمایی است که همچون دیوار به دور خود کشیده ایم ولی جنت، نور و روشنایی است. نار تاریکی و نور روشنایی است.
دیو چو بیرون رود فرشته در آید.
اگر نور بیاید تاریکی دیگر نخواهد بود. موجود نبودن نور را خالدون می گویند. خُلد به معنی جاویدان است. وقتی می گویند جاویدان یعنی خبری از ظلمت در جنّت نیست و تمام آن نور است، و اگر تاریکی باشد همه جا تاریکی است و نمی توان از آن بیرون رفت . به فرمودۀ مولا امیرالمومنین علی علیه السلام:
" أیْنَ الْمَفَر " کجا راه فرار داری؟
سوره+بقره+آیه+82
آمنوا
اَمَنَ
نور+بیرون
نور+درون
خالدون
جنت
اعمال+صالح
NE
NT
002082