"بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ"
در این آیه می فرماید "
"بَدیع " یعنی آفریننده ایی که چیز نو و تازه خلق می کند،
(چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی آن شب قدر که آن تازه براتم دادند )
پس خداوند آفریننده ایی است که آسمان و زمین و هرآنچه درآن است را تازه و نو خلق کرده است،
"وَ إِذا " وچون،
"قَضیٰ : "حکم نماید،
"أَمْراً " امری را،
"فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ": پس اینست و جز این نیست که می گوید، بشو، اتفاق می افتد.
این در رابطه با خداوند است، ولی اگر به آیه قبل دقت کرده باشید، اگر بشر به خداوند توجه مطلق داشته باشد، بشر می گوید "کُن" و خداوند می فرماید: یَکوُن". بشر می گوید بشو و خداوند می فرماید می شود . و این را مستجاب الدَعوِة می گویند، که با توجه مطلق به خداوند بدست می آید، به شرط آنکه با نفس اَماره خداحافظی کنید .
در اینجا وَإِذَا قَضَى أَمْرًا یَقوُل منظور از یَقوُل
بشر است،
روی اینکه چه کسی بگوید کُنْ و چه کسی بگوید فَیَکُونُ، تدبر کنید، آنگاه خواهید دید که توجه مطلق به خداوند باعث می شود با خداوند یکی شوید .
وقتی که می فرماید شما به هرطرف که رو (توجه) کنید می بینید که اول روی من و توجه من به شما بوده است، و باعث شده شما رویتان را به من برگردانید، مانند آهن ربا که به هر جهتی برود آهن را با خودش می برد . بلا تشبیه ما آهن هستیم، "فَاَینَما"
تُوَلُّو وَ ثَمَّ وَجهُ الله" «واذا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ "
ان شاءالله مستجابالدعوه ای، مبارکتان باشد، یعنی اگر خدا را داشته باشید،
هرچه بخواهید دارید،
با خدا باش پادشاهی کن
بی خدا باش هر چه خواهی کن .
سوره+بقره+آیه+117
مستجاب+الدعوه
کن+فیکون
نفس+اماره
AKH
NT
002117