سوره بقره آیه 183

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ
می فرماید:
" یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا " ای کسانی که ایمان آورده اید
" کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ "روزه بر شما واجب شده
" کُتِبَ " : (پای شما نوشته اند) واجب شد
" الصِّیَامُ "روزه
توجه داشته باشید، " الصِّیَامُ " روزه البته منظور فقط روزه دهان نیست .
روزه چشم، روزه زبان، روزه جوارح و حتی روزه فکر است .
بالاترین روزه، راه ندادن و خطور نکردن فکر به ذهن است .
در صورتی که کمتر روی این قسمت توجه و بحث شده است . و فقط تمام تمرکز ما به غذا نگذاشتن در دهان معطوف شده است .
در صورتی که غذا نخوردن جزئی از صیام است ؛
ما برای توجه به روحمان آفریده شده‌ایم، نه برای جسم‌مان، جسم ما مَرکبی برای تعالی روحمان است.
در همه ادیان روزه گرفتن به صورت غذا نخوردن و امساک کردن آمده است .
اما دقت کنید : همراه غذا نخوردن باید روزه زبان داشت . یعنی هر حرفی را به زبان نیاوریم. روزه چشم، یعنی هر چیزی را نبینیم.
" یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ "
خدا بر نگاه و اندیشه های پنهانی آگاه است
باید گفت، روزه برای فکرمان، نیت مان خیلی واجب‌تر است .
"کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ"
کما اینکه روزه برای قبل از شما هم واجب بوده است .
توجه کنید : قرآن را باید هم جسمی و هم روحی بخوانیم .
یعنی هم از باب آگاهی و تعقل و فهم، بخوانیم، هم درک کنیم، و هم بفهمیم .
چرا که اینها با هم فرق می کنند .
" لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ" باشد که شما تقوا پیشه بگیرید.
بنابراین روزه‌داری یک تقوای الهی است .
به شرط اینکه فقط توجه به نخوردن نباشد .
ان شاالله.
مخصوصاً روزه‌ی فکر خیلی مهم است، که کمتر به آن توجه شده است، در صورتی که بالاترین روزه، روزه‌ی فکر، بعد زبان و همراه آن روزه‌ی چشم است. چشم باید پاک باشد.
سوره+بقره+آیه+183
روزه
زبان
صیام
تعقل
چشم
تقوا
BS
NT
002183
تهیه کننده: ربابه مردانی